Het was reeds de 10^e keer op rij dat Liever Gelijk haar jaarlijkse BBQ in het OC in Rollegem organiseerde.

Zoals vorig jaar was deze zaterdag weer een prachtdag.  Zon, zuiderse temperaturen en iedereen uitgedost in maagdelijk wit, alhoewel, maagden zullen er waarschijnlijk niet veel tussen gezeten hebben.

Met 76 deelnemers in totaal was deze BBQ opnieuw een topper.  Van de leden kwam er zelfs 51 man opdagen.

Om de zaal klaar te zetten en de hapjes te bereiden, hadden we weer een paar helpende handen.  Alain, Pedro, François en Jan O. kwamen ons die namiddag bijstaan om alles op tijd klaar te stomen. Niet te vergeten, de oude getrouwen achter de toog, Linda en Marc, Virginie en Dieter met hun dochtertje Amber.

Een voor een kwamen de genodigden opdagen.  De meesten hielden zich plichtsgetrouw aan het vooropgezette thema, nl. White Party.  René uit Kuurne, die helemaal met de fiets tot Rollegem was gekomen (en nadien weer terug !), verraste ons met een blits kapiteinscostuum.  De man had er werk van gemaakt. Toon en Francis, nieuwe leden in spe, kwamen het doen en laten van onze bende eens verkennen. Ook Fadil, onze bink van de maand april 2015, was weer van de partij.  Hij vertrouwde mij toe, dat hij graag nog eens opnieuw de bink wil spelen 😉

Zoals vorig jaar verzamelden we in de koelte onder de bomen en genoten we weer van een lekkere cocktail (recept : 1 deel witte rum, 3 delen sinaasappelsap, ¼ deel abricot likeur, opgefrist met stukjes sinaasappel en nectarine, gekoeld met ijsklontjes). Kleine hapjes zoals kersttomaatjes, olijfjes, chips en een groter hapje van witloof, groene appel, haring, rode biet overgoten met een vinaigrettesausje, moesten de kleine honger even stillen.

De grote honger dreef op een gegeven moment de bende naar binnen en verwachtingsvol ontstonden er lange rijen aan het bbq buffet. Dat liet iedereen zich weer goed smaken en opnieuw en opnieuw werd er aangeschoven.   Als dessert, een erg lekker aardbeientaartje, vers uit de oven.

Na het eten bleef iedereen een beetje plakken aan tafel.  Onze DJ van dienst, Stefan, probeerde in het begin tevergeefs de mensen van hun stoel te krijgen, maar gaandeweg, werd de dansvloer toch voller en voller. Het waren weer de geijkte gaysongs die het hem deden en die het bloed door de aderen en door de benen lieten stromen.  Vooral René wist met zijn energie geen blijf en verbaasde iedereen met zijn “elastieken” benen.

Al dat wit op de dansvloer gaf toch een apart effect ! Natuurlijk moest er eentje weer dwars gaan liggen door in het zwart te komen, niet waar Danny ? Maar het gaf wel een mooi tegengewicht tegenover al dat witte geweld, te vergelijken met een (zwarte) rots in de branding.

En tot mijn grote verrassing werd er op het einde weer massaal geslowd.  Toch mooi om al die mannen innig omarmd te zien deinen op elkaars ritme en op dat van de muziek. Daaraan zie je dan weer, dat de meeste Liever Gelijkers nog behoren tot de generatie uit de hoogdagen van de slow.

Naar mate de avond vorderde, vormde zich een heel groepje gezellig keuvelend op het terras, waar het een beetje frisser was dan binnen.  Alhoewel de temperaturen daar af en toe ook wel eens opliepen 😉

Kwamen daar opeens twee niet onknappe jonge mannen een pintje bestellen aan de toog en alsof ze het altijd al heel gewoon waren, mengden ze zich tussen de strictly male dansers op de dansvloer.  Beseften ze wel waar ze terecht waren gekomen ?  Blijkbaar wel, want na 10 jaar weet waarschijnlijk iedereen in Rollegem, dat elk jaar begin juli het OC wordt ingepalmd door de roze ridders. Voor sommigen die nog niet goed weten, of het misschien wel weten, maar niet durven toe te geven of zij nu ook tot die club behoren, moet dat wel een heel sterke aantrekkingskracht zijn. Onze autochtoon, heel toepasselijk in een modieus, roze polootje en duidelijk ver boven zijn theewater – waarschijnlijk heeft hij zich voor de confrontatie nog wat moed moeten indrinken – kon zich maar niet lostrekken van de bende op het terras.  Blijkbaar zocht hij ergens bevestiging of hij nu zo zou kunnen zijn of niet.  Maar ja, dat antwoord moet je jezelf geven, daarom gaven de meesten hem geen directe hint.

Opeens kwam hij daar met een cadeau aandraven, een reuzefles Carlsberg, speciaal voor Nicolas “omdat hij dat zo graag drinkt”.  Ja, dan is dat toch wel duidelijk zeker.  En Nicolas, heeft natuurlijk met alle plezier dat cadeautje aangenomen 😉 hoe zou je zelf zijn ?

Enfin, even later was hij weer in de nacht verdwenen, waarschijnlijk op zoek naar zijne maat die al eerder was vertrokken en misschien met nog meer vragen in zijn hoofd dan vooraf.  Ik hoop dat hij ooit zijn antwoord zal vinden.

En toen was voor ons ook de tijd aangebroken om onze bbq weer voor een jaartje vaarwel te zeggen.  Tja, af en toe moeten we wel een beetje hard zijn, want het begon er op te lijken, dat er velen tot aan de morgenstond wilden doortrekken. Toch ging de opkuis, dankzij de vele helpende handen, extra snel.

Het afscheid aan de toog was dan ook innig én lang.  En voor sommigen wel heel erg innig 😉

Zo eindigde deze zomerse bbq 2016, voortaan in onze annalen geboekt als de “White Party”.