Donderdag 13 februari 2020 : Film : “Matthias & Maxime”

  • “ ’t Is waar, ge hebt zo van die films waarbij je op het einde denkt: Tiens, dat gaat hier over zo goed als niets!”. Maar je weet dat natuurlijk maar nadat je gekeken hebt, hé!”

    Dat was het commentaar van iemand die wel thuis is in het cinemawereldje.

    Het feit dat de film geregisseerd is door een gekend regisseur, Xavier Dolan, is niet altijd een garantie voor een onderhoudend avondje uit.

    We waren met 21 man van Liever Gelijk en sympathisanten.   Je had wel mooie beelden, mooie muziek, maar het is blijkbaar “mode” om tegenwoordig films te maken waarin niet zo veel verhaal zit.  En daar waren enkelen toch niet zo gelukkig om.

    Iemand zei me: “Allez, dat ze nu in deze tijd nog niet weten, hoe de vork in de steel zit en daar dan nog moeite mee hebben om het te accepteren.”

    Inderdaad, toegeven dat je voor de mannen bent, is blijkbaar nog altijd een hele innerlijke strijd en dat moet dan goed uitgesmeerd worden op het witte doek, en dat in films waarvan de gay goegemeente toch tenminste een positief zelfbeeld verwacht.

    ’t Is de laatste tijd blijkbaar niet meer okay to be gay.

    Lezersbrief over het artikel hierboven.

    Naam is bij de redactie bekend.

    Hierbij zeker  geen opmerking wat betreft het artikel in Ingeblikt, maar ik vond het toch een beetje onrechtvaardig .

    Zoals je weet, ben ik lid van de Oostendse Filmclub, meestal films die niet in het gewone circuit terecht komen.  Elke donderdag ga ik trouw naar deze filmavond.  Afgelopen donderdag was dit “Widows of Silent”.  Vrijdag zijn wij dan nog naar “La Vérité” geweest met Deneuve,  gisteren naar Matthias & Maxime, deze avond naar “Hidden Live” enzoverder .

    Matthias en Maxime, over “niets” ging deze film zeker niet.

    Matthias heeft alles om gelukkig te zijn: een mooie vriendin, een mooi huis en een super job.

    Hoeveel gehuwde mannen in 2020 verkeren er niet in deze situatie: in een gevecht met hun geaardheid en de liefde voor een vriend ?

    Ik kan er wel héél veel aanduiden, alleen al in mijn vriendenkring. Waarschijnlijk kijk ik, aangezien ik dit alles al heb meegemaakt, daar anders naar dan gays die onmiddellijk of heel vroeg uit de kast zijn gekomen .

    Ook ik ben thuis gebleven in een tweestrijd, zeker voor mijn zoon die toen 8 maanden oud was .

    Maxime vlucht voor zijn moeder, maar zeker ook voor de onbeantwoorde liefde van Matthias .  Hij weet wel hoe het zit, zoals iedereen in deze film.  De vriendin van Matthias, alle vrienden en moeders, iedereen zwijgt.  Nu is dit nog altijd zo. Mensen zwijgen hierover, wanneer je erbij bent.

    De oudere dames zijn prachtig in hun vertolking.  Vooral  de sfeer van twijfel bij Matthias, de ongewilde vlucht van Maxime en de prachtige muziek maken voor mij van deze film een toppertje.

    Hoeveel gehuwde mannen, alleen al in Vlaanderen, herkennen zichzelf in 2020 niet in Matthias ? Hoeveel van deze mannen zoeken hun vlucht niet op parkings, of in een gay sauna ?

    Nee, deze film gaat zeker niet over niets, maar over een heel actuele en herkenbare situatie .