Voor een tweede keer op rij, zaten we in OC ’t Senter.
De enige hindernis waren de werken in het centrum van Sint-Katharina. Parkeren in de zijstraten en langere tijd rondrijden, voordat een parkeerplaats werd gevonden, was de enige optie. Maar daar is altijd wel een mouw aan te passen. Zo zie je maar hoezeer we tegenwoordig afhankelijk zijn van koning auto.
Dit keer moesten we van slecht weer geen schrik hebben. De laatste weken waren uitgegroeid tot een long hot summer. De zon wist immers van geen wijken.
Reden te meer om te overwegen dit keer de tafels buiten op te stellen. Daarvoor moesten we niet te lang overleggen. De meeste versiering werd buiten naast de zaal aangebracht. Die van binnen werd tot een minimum herleid. Tafels werden naar buiten gesleurd en aangekleed met de groen-wit-rode kleuren van Italië. 2 Rode partytenten sloten ons domeintje af.
Apropos, het zand in de bekertjes waar de Italiaanse vlaggetjes instonden, kwam regelrecht van de gay beach in Bredene. Natuurlijk moest dat een beetje gezeefd worden om bepaalde restjes en klodders te verwijderen…
Het was de eerste keer in onze lange traditie dat we buiten konden barbecueën. Een schot in de roos! Tot na middernacht was het immers aangenaam toeven daar op ons plekje onder de lindebomen naast het grasveld.
Voor de aankleding en de bereiding van de hapjes hadden we weer een aantal helpende handen opgetrommeld. Danny en Pieter kwamen als eerste aan, vervolgens Hans en Jo en nadien nog Alain en François. Terwijl Danny en Pieter zich met de aankleding van onze eetplek bezig hielden, togen Hans en Jo naar de keuken om aan de hapjes te werken. Eens een andere versie van het traditionele mozzarella-bolletje met kerstomaatje en basilicum. Dit keer fijn gesneden in een bekertje en met sinaasappel. Dan de oranje meloen met Italiaanse ham op een stokje, een klassieker, maar toch nog altijd lekker. Aan de mini-pizzaatjes was er geen werk. Gewoon in de oven en klaar is Kees.
Een voor een kwamen onze gasten binnendruppelen. In totaal 68 man werd er verwacht. Later op de avond kwamen Stefaan C. en zijnen maat Philip nog ons gezelschap vervoegen. Ook René kwam ons met zijn aanwezigheid vereren, dit keer als de hoogste gezagsdrager van onze geilige Moeder de Kerk.
Dat onze BBQ dit keer in het teken van Italië stond, was te zien aan de fantasierijke outfits die ten berde werden gebracht. We zagen een gondelier, een pizza-boy en later nog onze geiligheid de Paus…
Het was een aangename avond, genoeg zon, niet té warm. De cava en de Aperol Spritz liepen goed naar binnen. De hapjes werden gesmaakt.
Dan was het aanschuiven aan het barbecue buffet, voor een eerste en sommigen nog voor een tweede keer. Als dessert hadden we een mooi bordje met een kommetje zelfgemaakte tiramisu, een limoncello en een amarettootje met een amandelkoekje.
Een mooie en lekkere afsluiter van ons eetfestijn.
Na het dessert vergastte Wilhelm ons nog op een drietal zelf gezongen luisterliedjes. Tof dat zulk initiatief vanuit de schoot van de leden komt.
Door het feit dat al onze tafels buiten waren opgesteld, hadden we binnen een grote dansvloer ter beschikking. Stefan, onze DJ van dienst, liet zich van zijn beste kant zien en liet de aanwezigen swingen op Italiaanse en andere deuntjes, opgeluisterd met geprojecteerde clips.
En er werd nogal wat afgedanst. Natuurlijk begon het niet te vroeg, want velen bleven nog graag een beetje buiten kuieren, met een glaasje en een babbeltje.
Ver na twaalf uur begonnen we de zaal terug op te ruimen. De meeste feestvierders waren al vertrokken en zelf verlangden we naar ons malse bedje.
Zo werd het bijna 3 uur ’s morgens dat de deuren van ’t Senter voor het feestgeweld opnieuw werden afgesloten.
En in de zwoele zomernacht werd weer huiswaarts gereden, voor de ene naar home sweet home, voor de ander naar misschien wat meer gordelverleggende activiteiten 😉