Na 10 jaar op dezelfde plaats in Rollegem vonden we dat het eens tijd werd voor wat changement de décor. In ’t Senter in Kuurne, ons ook vertrouwd, gezien de vele activiteiten die we daar reeds mochten meemaken, vonden we een ideale locatie voor onze BBQ edietie 2017.
Dit keer waren er 68 man ingeschreven, waarvan 52 leden, wat toch wel mooi kan genoemd worden, want nog nooit waren zovele leden aanwezig.
We mochten ook een paar echt nieuwe gezichten verwelkomen, naast diegenen die bijna elk jaar naar onze bbq komen afgezakt. Ook Fadil, onze coverboy van een paar jaar geleden, was weer van de partij.
Het thema “alle kleuren van de regenboog” dekt menige lading. Daarom was er toch een aantal dat een beetje de fetish toer was opgegaan. We konden een politieman spotten, een paar leatherfiguren, de werkmens van the Village People, een pink lady, nietwaar Gert 😉 Anderen bleven dan gewoon zichzelf of hadden een regenboogaccessoire aan.
Waar het die morgen nog “stif” regende, begon, naarmate de avond naderde, het zonnetje door te breken. We hadden weer geluk, dat we ons aperitief buiten onder een stralend blauwe hemel konden houden. Kan het nog beter, lachende gezichten in het zonnetje, verspreid over het grasveld met een drankje in de hand.
We hadden onze BBQ weer goed ingezet.
De cava en andere dranken vloeiden rijkelijk. Aperitiefhapjes waren ook van de partij, zoals daar waren: een pasta met pesto, kerstomaatjes en Parmezaanse kaas, een toastje met kruidenkaas en gerookte zalm. En dit keer hadden we ook warme hapjes. Voordeel van ’t Senter is namelijk, dat we er ook een goed uitgebouwde keuken ter beschikking hebben, wat in Rollegem niet het geval is.
We werden een beetje bezorgd, want het werd later en later en onze barbecueploeg was nog nergens te bespeuren. Gelukkig kwamen ze na een telefoontje van onze kant, toch nog, met een heel klein beetje vertraging opzetten.
Dit keer geen mannelijke vleesbereiders, maar wel twee sympathieke meiden.
Het buffet was weer goed voorzien en tafel per tafel begon men aan te schuiven.
Onze jaarlijkse DJ Stefan moest dit jaar verstek geven, de jongen moest immers die avond naar een ander feest. Maar we hadden onze voorzorgen genomen met een stick en cd’s. En dat ging ook vlot. Sommige feestbeesten konden het niet nalaten om ook andere nummertjes van het internet te streamen. De nieuwe tijd, net wat u zegt. Maar het fuifgedeelte werd daardoor een schot in de roos.
Buiten kon men dan weer in alle kalmte een beetje bekomen van de verhitte danspartijen binnen. Het bleef daar een hele avond aangenaam vertoeven op de beschikbare banken, sommigen met een sigaretje, sommigen om wat te keuvelen.
René, die wat later was gekomen, verraste ons allemaal met zijn interpretaties van Elvis Presley. De man had daarvoor speciaal zijn baard afgeschoren en was daardoor voor sommigen onherkenbaar.
Toch vond ik dat hij eigenlijk van in de verte meer op Liberace leek dan op Elvis.
René die ook aan amateurtoneel doet, kweet zich met volle overtuiging van zijn taak en deed The King even herleven. Het mooiste nummer vond ik toch wel “Muss I denn …”. In de oorspronkelijke versie van Elvis was er ook een blonde pop en René had dat goed gezien, want zijn interactie met zijn eigen pop was subliem en tegelijkertijd vertederend.
Als je die hele bende zo bezig ziet met elkaar, in het samen eten, drinken, het met elkaar omgaan, babbelen, in het dansen, dan zie je en voel je toch wel een sterke verbondenheid en een gemeenschapsgevoel dat je zelden in ons milieu tegenkomt. En dat maakt het ook waard om verder te bouwen aan een vereniging zoals Liever Gelijk.
Aan alle liedjes komt een eind en dus ook aan onze bbq 2017 en tegen half 3 na middernacht, begonnen we de versiering op te ruimen en de zaal weer aan de kant te zetten. Intussen waren al heel wat genodigden, hopelijk tevreden, naar huis.
Rest ons nog om de helpende handen van harte te bedanken, zoals daar waren het toogpersoneel Linda en Marc, Virginie en Dieter met hun dochtertje Amber. De voorbereiders van de hapjes, Stefaan C. met Philip en Patrik uit Oostakker, Jan H. die zich om de muziek bekommerde, Christophe en Gino die mee hielpen de deuren te sluiten.
En moest ik er eentje vergeten zijn, is het zeker niet met opzet 😉
Tot een volgende!