Ook dit jaar had Dirk ons weer uitgenodigd om in zijn etablissement samen een Paasontbijt te komen nuttigen. Voor 34 man de tafel dekken, is geen sinecure, maar dat had onze gastheer weer perfect georganiseerd.Alles was weer overvloedig aanwezig: croissants, broodjes, chocoladekoeken, peperkoek, yoghurt, kaas en ander beleg, confituren, fruitsap, koffie, thee, te veel om op te noemen …. om van de paas- en andere eitjes dan nog niet te spreken..
Zijn compagnon Sammetje kwam nog een handje toesteken. Verschillende “nieuwe leden” die er vorig jaar nog niet bij waren, tekenden eveneens present. Voor Lieven en Marnik was het hun eerste keer bij onze bende. En niet te vergeten, het was Lieven, onze “kaasboer” die voor de broodjes, koffiekoeken, confituur en kazen gezorgd had.
Die dag, was het toeval of niet, verjaarden eveneens twee van onze leden, nl. Tom Glorieux en Benjamin Dhont. Het werd waarschijnlijk de verjaardag van hun leven, want toen we zo een tijdje bezig waren om van al dat lekkers te genieten, kwamen er opeens twee vreemde, maar niet onknappe, gasten binnengewaaid. Tja, waarschijnlijk kennissen van onze gastheer… moet menigeen gedacht hebben, maar tot ons aller verbazing verscheen daar eensklaps een overweldigende en flamboyante dragqueen, die ons tot dan toe rustige ontbijt, omtoverde tot een waar schlagerfestival. Al gauw zwaaiden we, zoals de Marie-Louise, heen en weer en zongen we uit volle borst mee. Dat was echt een complete verrassing. Wie kan zeggen, dat hij op zo’n hoogheilige dag nog eens verwend werd door niemand minder dan “Nadia Showlight” uit Harelbeke.
Toen we een beetje van deze verrassing bekomen waren en het paasontbijt al meer of minder achter de kiezen hadden, je kon er eigenlijk van blijven eten, werd het stilaan tijd om onze aanwezigheid in ’t Eiland af te ronden en naar buiten te trekken, waar het lentezonnetje lonkte en voor sommigen misschien ook nog de Paasfoor in Kortrijk?
Maar niet vooraleer we buiten voor ‘t Eiland een groepsfoto gemaakt hadden. Een memorabel souvenir voor latere geslachten, immers, ook wij gaan met deze foto een plaatsje krijgen in de eregalerij van ’t Eiland.
Om ons paasontbijt een beetje te verteren, hadden we dit jaar een fotozoektocht doorheen de rijke geschiedenis van Kortrijk georganiseerd. We verdeelden ons in drie groepjes en togen samen naar de Oude Dekenij aan de St.-Maartenskerk in Kortrijk.De oudgedienden onder ons weten het natuurlijk nog wel: de Oude Dekenij was de eerste ruimte in Kortrijk die Liever Gelijk midden 1988 mocht gebruiken voor haar maandelijkse activiteiten (eerst op dinsdag, later op woensdag). Voorheen gingen de samenkomsten steeds bij iemand thuis door. De groep was toen immers nog niet zo uitgebreid zoals nu. In onze archieven lezen we: “Halfweg 1988 verhuizen we naar de ‘Oude Dekenij’, een Kortrijks cultureel centrum, waar we in een eerbiedwaardig kader van witte muren en oude plankenvloeren mekaar begroeten, bijeenkomen, praten, ideeën uitwisselen, zwijgen, zingen, ruzie maken, zoeken, twijfelen, vieren, lachen, bidden … Ja, wat gebeurt er zoal niet als mensen mekaar ontmoeten en proberen om samen op weg te gaan.”
Ook nu doen we op ditzelfde elan verder, samen als groep en ieder op zijn eigen manier.
De drie groepen gingen elk huns weegs, want het parcours was zo samengesteld, dat elke groep wel dezelfde locaties aandeed, maar in een andere volgorde en dikwijls met een andere vraag.
Het weer zat ook uitermate mee. Het lentezonnetje deed zijn best om de af en toe gure wind wat te verzachten.
En op die manier raakten we wat meer vertrouwd met de geschiedenis en historische bezienswaardigheden van onze stad Kortrijk. De groep waar geen Kortrijkzaan bij zat, moest zich in alle bochten wringen om de naam te weten te komen van de niet onaardige baas van het oudste cafeetje van Kortrijk, maar zal dit nu waarschijnlijk nooit meer vergeten, inderdaad Gilles mon amour…, werkelijk een bezoekje waard 😉 Dat Jan Palfijn een verlostang vastheeft, is nu ook weer duidelijk en dat de empire-stijl in Kortrijk ook vertegenwoordigd is, staat nu buiten kijf. Iedereen mocht de vernieuwde Houtmarkt bewonderen en 100 aflaten gaan verdienen in het Begijnhof.
Nadat elke groep zijn taak had volbracht, kwamen we op het einde allemaal samen in Café West-Vlaanderen aan de markt in Kortrijk. Daar werd verpoosd met een drankje en werden tevens de punten geteld.Derde werd de groep van het parcours nr. 3 met 17 op 20. Wat de afstand betreft, zat zij er 460 meter naast. De mannen van parcours nr. 2 werden de winnaar met 20 op 20. Was parcours 1 niet vergeten 2 vragen in te vullen, hadden zij dezelfde score. Maar bij de afstand zaten zij er 345 meter naast, terwijl parcours 2 er maar 200 meter naast zat. Dus de mannen van parcours nr. 2 zouden sowieso gewonnen hebben.
De prijs, een zak met paaskonijnen en dito eieren, werd uitgereikt waar we begonnen waren, nl. op het terras van café ’t Eiland.
Rest ons enkel nog een dikke merci te zeggen aan Dirk van café ’t Eiland voor zijn onbaatzuchtige inzet, voor Lieven en Marnik voor hun logistieke ondersteuning en aan Sammetje voor zijn big smile tussen de Big Boobies van Nadia Showlight.
Tot een volgende!
